سرخ

خانه سرخ و کوچه سرخ است و خیابان سرخ است

آری از خون پهنه ی  برزن و میدان سرخ است

ده به ده پرچم خشم است که برمیخیزد

مزرعه زرد و چپر سبز و  بیابان سرخ است

رو سیاه است اگر این شب مردمکش  بد

تا دم صبح وطن سینه ی یاران سرخ است

با تو سرسبزی از ایثار سیه پوشان است

ای مسلط دستت از خون شهیدان سرخ است

وحشتی نیست از انبوه مسلسل داران

تا در این دشت غرور کینه داران سرخ است...

ایرج جنتی عطایی